top of page

Maša Seničić tł. Paulina Janssen - zestaw trzech wierszy



Paulina Fonferek, Na własnej planecie, ilustracja




bezlitosna prognoza kontynentalna


od zmierzchu do świtu być wdzięcznym

państwu za bezpłatny system edukacji i poświadczoną

książeczkę zdrowia, rodzicom za jedzenie ubranie i dach nad głową


w ogrodzie zoologicznym podziwiam nieszczęsnych

przedstawicieli gatunków przybyłych z łagodnych stref klimatycznych

krokodyla którego chłodne ciało zabawia

bachory między którymi się chowam

grupy ludzi zaciemniają mi widok

kolektyw ma cichą przewagę

i możliwość zajęcia miejsca na podium


na pytanie o organizmy które

zasiedlają niewłaściwe kontynenty

odpowiadają mi pragmatyczni historycy

niedźwiedź polarny w Argentynie włóczy się bez celu

po rozgrzanym betonie, by umrzeć ze smutku


czy istnieje coś pomiędzy chwilą

w której przestaję spłacać dług

i tą, w której ktoś zaczyna być zależny ode mnie

inni są pięściami stopami naroślami

inni są stołową łyżką białego cukru

inni są dialektycznym materializmem

inni są przejściem 

do innych

drzwi



martwa natura


mój ojciec jest zmęczony

moja babcia nie pamięta

moja matka opowiada

moja siostra i ja,

jemy obiad

jedna na jednym

druga na drugim

końcu świata

to znaczy, stołu



ciężar lipca


smród zgnilizny i palonego plastiku

unosi się nad pestką w lepkich sokach

przypomina mi że jestem spragniona i wystarczająco przystosowana

przypomina mi skąd się wywodzę i w co się przemienię 


pomagam jej wejść, jej zdziwione ciało

skurczone i ciche, nalega na wyroby kosmetyczne

a mnie skóra swędzi, od potu i przemysłu farmaceutycznego


nie mogę zasnąć, z nerwów

moje korzenie klasy średniej i miła gestykulacja

moje głębokie poczucie obojętności

sprawiają, że jestem materiałem na dobre życie

ale przynajmniej jestem dobrze poinformowana

gdzie kończą się oczekiwania, a zaczyna trzecia wojna światowa


o świcie

dźwięk paznokci na suchej skórze

piecze, podwaja się, zatrzymuje

biorę pudełko, pocieram, napełniam owocami

popołudniami, kiedy je przeżuwa

uparcie myślę o śmierci



fot. Paulina Janssen

 

Maša Seničić (ur.1990), serbska poetka, scenarzystka, dziennikarka. Absolwentka Wydziału  Sztuk Dramatycznych Uniwersytetu w Belgradzie. Jej utwory były publikowane w  czasopismach literackich i antologiach, m.in. Poezija, Polja, Letopis Matice srpske, Zent,  Prosvjeta, Rukopisi, Dostojno jest, Ovo nije dom, Čiji grad?, La Nouvelle poésie BCMS,  Anthology of Young Serbian Poets, Logične pobune

bottom of page